1841-02-08 - Sasradiningrat kepada Residen Surakarta

Ringkasan: Perihal gugatan Babah Kacung yang dirampok oleh 4 orang (Rangga Udajaya, Rangga Kartasudarga, Raden Sumadrana, dan Demang Gandum), yang semestinya mendapat hukuman dibuang ke pulau Banda 8 tahun. Rangga Udajaya dan Demang Gandum sudah tertangkap dan dihukum sesuai aturan, tetapi Kartasudarga dan Sumadrana tidak tertangkap. Kemudian dibuatlah pengumuman di daerah Pajang dan Sokawati, barang siapa dapat menangkap keduanya, akan diberi hadiah Rp. 100,-/orang. Dan barang siapa ketempatan tetapi tidak mau menangkap, akan didenda Rp. 100,-.

Atur tabe kula saha kaurmatan akathah-kathah, Kangjêng Radèn Adipati Sasradiningrat, katur kangjêng tuwan mayor, ridrê sangking ing Nèdrêlan sêleyo, residhèn ing Surakarta Adiningrat.

Sasampuning kadya punika wiyosipun, kula angaturi uninga ing kangjêng tuwan residhèn, mênggah prakawis tiyang Cina pun Babah Kacung pak apyun ing Sanggung, ingkang dipun jarah rayah, dhatêng pun Răngga Udajaya, kalihan Radèn Sumadrana, tiga pun Răngga Kartasudarga, sêkawan Dêmang Gandum, punika dhawahipun kangjêng tuwan residhèn ingkang kawrat wontên ing sêrat, ungêlipun aparing uninga dhatêng kula, mênawi kangjêng tuwan ingkang amakili guprênur jendral ing Nèdrêlan Ingndiya,[1] sampun adamêl sêrat kêkancingan, ingkang katitimangsan kaping 13, wulan Janawari ingkang sampun kalampahan, ăngka 10, yèn têtiyang sêkawan ingkang dipun gugat dhatêng pun Babah Kacung wau, amêsthi kabucal dhatêng ing pulo Bandhah, lamènipun wolung taun.

Ingkang punika kauningana ing kangjêng tuwan residhèn, kula lajêng anglampahakên utusan panèwu jêksa nêgari, kalihan jêksa pradata, mawi kula kanthèni panèwu mantri ing nagari jawi lêbêt sakancanipun. Ambêkta sêrat kula dhawah undhang wêsesa, animbali dhatêng pun Răngga Udajaya, sapanunggilanipun têtiyang sêkawan, badhe kula patrapi paukuman bucal kados ingkang sampun mungêl ing nginggil wau,

dene pun Răngga Udajaya, kalihan pun Dêmang Gandum, kula timbali sami dhatêng ing nagari, sampun kula cêpêng, katur ing kangjêng tuwan residhèn. Lajêng krêsa kasimpên wontên pirantos ing loji agêng. Amung Radèn Sumadrana ing Manjung, kalihan pun Răngga Kartasudarga ing Koripan, punika sadhatêngipun utusan kula wau, sampun kapanggih sêpên botên wontên, dados sami alolos minggat saanak-bojonipun, atilar bale griyanipun, botên kantênan purugipun, mênggah têtiyang siti dhusun ing Manjung, kalihan ing Koripan. Utawi tiyang mănca sêkawan mănca gangsalipun sadaya, sami kadangu dhatêng utusan kula, aturipun sami botên sumêrêp purugipun. Lajêng sami kadhawahan ngupadosi, sakiwatêngênipun dhusun ing Manjung, kalihan ing Koripan. Mêksa botên kapanggih, amung ingkang èstri pun Răngga Kartasudarga, punika kapanggih wontên siti dhusun ing Kawiswungu tanah Krapyak. Lajêng kabêkta lumêbêt dhatêng nêgari ing Surakarta, ing sapunika kula simpên wontên ing Kapatihan. Dados Radèn Sumadrana kalihan pun Răngga Kartasudarga wau, sampun têtêp êlos minggat salêbêtipun ing prakawis.

Mênggahing sapunika kula lajêng adamêl sêrat dhawah undhang-undhang burantata ing nêgari, kathahipun pitu, dhawah dhatêng sawrênènipun rêdi dhusun tanah Pajang kalihan tanah ing Sokawati sadaya, sami kula dhawahi ngupadosi Radèn Sumadrana, kalihan pun Răngga Kartasudarga, dhatêng siti dhusun bawahipun piyambak-piyambak. Ing pundi sagènipun[2] kapanggih lajêng kula lilani anyêpêng

kula pundhut lumêbêt dhatêng nagari ing Surakarta babêstan. Kalihan sawarnènipun rêdi dhusun. Pundi ingkang sagêd amanggihakên, dhatêng Radèn Sumadrana, utawi pun Răngga Kartasudarga wau, mawi kula paringi ganjaran yatra kathahipun 100 rupiyah, satunggilipun. Mênawi wontên ingkang kanggenan batên lajêng nyipêng, kula patrapi 100 rupiyah.

Wondening mênggah sêrat papriksanipun siti dhusun ing Manjung, kalihan ing Koripan, sapunika kula aturakên ing kangjêng tuwan residhèn, asarêng kalihan sêrat kula punika, ingkang mugi kapariksaa, kula sumăngga panggalihipun ing kangjêng tuwan residhèn.

Katur ing dintên Sênèn kaping 16, wulan Bêsar ing taun Be, ăngka 1768.