1838-07-28 - Sasradiningrat kepada Residen Surakarta

Ringkasan: Mulai penggarapan Loji Pojok, Residen telah mengirimkan 4 orang Narapidana (Candra, Surawijaya, Mertajaya, Prayuda). Karena Loji Pojok terbakar, maka surat keterangan kapan mereka itu harus bebas tidak diketahui. Residen minta arsip, kemudian diambilkanlah data tentang hal tersebut kepada Tumenggung Amongpraja.

Atur tabe kula saha kaurmatan akathah-kathah, Kangjêng Radèn Adipati Sasradiningrat, katur Kangjêng Tuwan Mayor, Residhèn ing Surakarta Adiningrat.

Sasampuning kadya punika wiyosipun. Kula sampun anampèni sêrat pêparingipun Kangjêng Tuwan Residhèn. Kang katitimangsan Surakarta kaping 20 Juli taun 1838, ingkang mungêl ing sêrat, kala awit panggarapipun laji [1] ing Pajok. Kangjêng Tuwan Residhèn angintunakên tiyang parantean. Ingkang sampun kapatrapan paukuman ing pradata, awasta pun Căndra ing dhusun Garu, Surawijaya ing dhusun Garèn. Mêrtajaya, Prayuda, sami ing Rajanitèn. Awit laji ing Pajok wau, kabêsmi kala ing taun 1835, dados sêrat karampunganipun parantean wau sami ical. Mila batên[2] wontên sumêrêp, mênggah watêsipun [watê...]

[...sipun] ing paukuman. Ingkang punika pamundhutipun Kangjêng Tuwan Residhèn, mugi kula amrêtelakna mênggah titimăngsa wiwiting prangrantenipun.[3] Punapa malih pintên taun laminipun.

Ingkang punika atur wangsulan kula ing Kangjêng Tuwan Residhèn, kula sampun amundhut sêrat tatêdhakan buk prantean, dhatêng Radèn Tumênggung Amongpraja, kawitipun karante utawi wangkit lamènipun karante, têtiyang sêkawan kang wontên ing Pajok, 1. Mêrtajaya, 2. Prayuda, sami Krajanitèn,[4] 3. Căndra ing dhusun Garu, 4. Sutawijaya dhusun Garèn. Ing sapunika Radèn Tumênggung Amongpraja angaturakên, mênggah tatêdhakan buk prantean sêkawan wau, kula aturakên sarêng kalihan sêrat kula punika, mugi kapariksaa, kula sumăngga ing Kangjêng Tuwan Residhèn.

Kasêrat ing dintên Saptu ping 6, wulan Jumadilawal taun Je, ongka 1766.