Menak Cina, Padmasusastra, 1898, #1349
Pencarian Teks
Lingkup pencarian: teks dan catatan-kakinya. Teks pencarian: 2-24 karakter. Filter pencarian: huruf besar/kecil, diakritik serta pungtuasi diabaikan; karakter [?] dapat digunakan sebagai pengganti zero atau satu huruf sembarang; simbol wildcard [*] dapat digunakan sebagai pengganti zero atau sejumlah karakter termasuk spasi; mengakomodasi variasi ejaan, antara lain [dj : j, tj : c, j : y, oe : u, d : dh, t : th].
Sêrat Menak Cina
Pêthikan Piwulangipun Sang Prabu ing Cina dhatêng ingkang Putra Dèwi Adaninggar, mawi kaparingan purwaka, karsa Dalêm kasambêtakên dados Wulang Putri.
--- 158 ---
1. Mijil
1. kang tinulis ing sêrat puniki | atêmbang pamiyos | wulang saking pan si bapak kiye | marang sira putraningsun putri | tingkahing akrami | angladèni kakung ||
2. nora gampang babo wong akrami | luwih saking abot | kudu wêruh ing tata titine | miwah sacara-caraning laki | pan watake ugi | dèn awas dèn emut ||
3. yèn pawèstri tan kêna bawani | tumindak sapakon | nadyan sira iku putra natèng | nora kêna ngandêlkên sirèki | yèn putra narpati | têmah dadi luput ||
4. pituture Ratu Cina iki | apan luwih abot | pamuruke marang atmajane | Dèwi Adaninggar duk ngunggahi | mring sang jayèng murti | angkate winuruk ||
5. wêwêkase bangêt wanti-wanti | mring putra tane wadon |[1] nanging Adaninggar tan [ta...]
--- 159 ---
[...n] angangge | mulane ta patine tan bêcik | pituture iki | Prabu Cina luhung ||
6. dene sira nini sun tuturi | prakara kang abot | rong prakara gêdhening panggawe | ingkang dhingin parentah narpati | kapindhone krami | padha abotipun ||
7. yèn tiwasa wênang bilaèni | panganggo kang loro | padha lawan anggêguru lire | mêruhkên mring salamêting pati | ratu lawan laki | padha abotipun ||
8. wadya iki pan kaking narpati | wadon kaking bojo | pan kuwasa barang pratikêle | aniyasat miwah anatrapi | sapratingkahnèki | luput wênang ukum ||
9. sapolahe yèn wong amrih bêcik | dèn amrih karaos | pon-ponane kapoka i[2] têmbe | nora kêna anak lawan rabi | luput ngapurèki | tan wande anêmpuh ||
10. amung bala wênang ngapurèki | polahe kang awon | beda anak lawan rabi
--- 160 ---
kase | pan mangkono nini wong akrami | apaitana eling |[3] amri[4] asmarèngkung ||
2. Asmaradana
1. pratikêle wong akrami | dudu brana dudu rupa | amung ati paitane | luput pisan kêna pisan | yèn gampang luwih gampang | yèn angèl-angèl kalangkung | tan kêna tinambak arta ||
2. tan kêna tinambak warni | ugêrira wong akrama | amung eling paitane | eling kawisesèng priya | tan kêna tininggala | kurang titi kurang emut | iku luput ngămbra-ămbra ||
3. wong lali rèhing akrami | wong kurang titi ngagêsang | wus wênang ingaran pêdhot | titi iku katêmênan | tumancêp anèng manah | lamun ilang têmênipun | ilang namaning akrama ||
4. iku wajib kang rinukti | apan jênênging wanodya | amung eling dandanane | lamun karèh ing wong lanang | eling maring parentah | nastiti wus duwèkipun | yèn ilang titine liwar ||
5. pêdhot [pêdho...]
--- 161 ---
[...t] liwaring pawèstri | tan ngamungkên wong ajina | ya kang ilang nastitine | wong pêdhot dhêrodhot bêdhat | kêndhali kang dèn mamah | pratandhane nora emut | wong lali paitan manah ||
6. lan buwang ugêring urip | lali lamun kawisesa | ing priya jênênging wadon | nandhang dosa rong prakara | dhingin dosa ing priya | kaping kalih dosanipun | marang Allahutangala ||
7. dosa lair dosa batin | ati ugêring manungsa | yèn tan pinanthêng ciptane | iku atine binubrah | tan wande karusakan | owahing ati tan emut | pan ati ratuning badan ||
8. badan iki apan darmi | nglakoni osiking manah | yèn ati ilang elinge | ilang namaning manungsa | yèn manungsane ilang | amung rusak kang tinêmu | tangèh manggiha raharja ||
9. iku wong durjana batin | uripe nora rumasa | kalamun anitahake | ênggone nora karêksa |
--- 162 ---
ugêre wong agêsang | têka kudu sasar-susur | wong lali kaisèn setan ||
10. nora eling yèn wong urip | ugêr-ugêraning manah | wong mungkir marang uripe | nora ngêndhalèni manah | anjarag kudu rusak | kasusu kagêdhèn angkuh | kêna ginodha ing setan ||
11. pan wus panggawening eblis | ngajak lali ngajak rusak | setane jogèd ngalètèr | yèn ana wong lêngus lanas | payu dènnya dodolan | angajak nora rahayu | ngowahkên panthênging driya ||
12. wong nora wruh maring sisip | yèku pakartining setan | kasusu luwih gumêdhe | tan wruh yèn padha tumitah | iku wong tanpa tekad | pan wus watêking wong lêngus | amawang ugêring tekad ||
13. iku nini dèn nastiti | lamun sira tinampanan | marang sang jayèng palugon | garwane loro punika | putri saking Karsinah | ingkang siji putri kanjun | aja sira [si...]
--- 163 ---
[...ra] duwe cipta ||
14. maruningsun loro iki | nadyan padha anak raja | ujêr gêdhe ramaningong | lawan sugih Ratu Cina | Parangakik Karsinah | rangkêpa karatonipun | misih gêdhe Ratu Cina ||
15. budi kang mangkono nini | buwangên aja kanggonan | mung nganggoa andhap-asor | karya rahayuning badan | dèn kapara mêmêlas | budi ingkang dhingin iku | wong ladak anêmu rusak ||
16. dèn bisa sira nusupi | tan kêna ginawe ala | yèn kalakon andhap-asor | yèn marumu duwe ala | yêkti nora tumêka | andhap-asorira iku | kang rumêksa badanira ||
17. lamun sira lêngus nini | miwah yèn anganggo lanas | dadi nini sira dhewe | kang rusak sariranira | marumu loro ika | sun watara jayèng satru | dadya tyase karo pisan ||
| 1 | Lebih satu suku kata: mring putrane wadon. (kembali) |
| 2 | ing. (kembali) |
| 3 | Lebih satu suku kata: pawitana eling. (kembali) |
| 4 | amrih. (kembali) |